"SEMAFOR": podjęliśmy próbę przekazywania na łamach "Semafora" informacji i wiadomości, które mamy nadzieję zainteresują naszych czytelników; informacji których nie znajdziecie na łamach oficjalnych dzienników....

WOLNA DROGA: Choć poszukiwanie prostych rozwiązań jest osadzone głęboko w podświadomości, a nieskomplikowany obraz rzeczywistości jest wygodny, nie zmusza do choćby chwilowej zadumy, do uświadomienia prawdy o traconym wpływie na własne losy, na otaczający świat - od poszukiwania prawdy nikt nas nie zwolni.
 
Sobota, 20 kwietnia 2024 r.
Imieniny obchodzą: Agnieszka, Teodor, Czesław - Wielkanoc
 
Archiwum
Roczniki:  2001200220032004200520062007200820092010
201120122013201420152016201720182019
Numery:    
()   -  
Wokół drugiego pakietu (1) Kilka ogólnych spostrzeżeń
Drugi pakiet kolejowy Unii Europejskiej, to dyrektywy organów UE dotyczące bezpieczeństwa i interoperatywności. Wprowadzony w 2004 r., został już inkorporowany do prawa polskiego. Unijni prawodawcy jednak nie próżnowali i ostatnio korygowali postanowienia II pakietu. Czas więc dostosować polskie prawo do zmian unijnych regulacji. Parlament dokonał tego zabiegu uchwalając 16 września 2011 r. ustawę o zmianie ustawy o transporcie kolejowym, opublikowaną w Dzienniku Ustaw z 7 października 2011 r., Nr 230 pod poz. 1372. Wchodzi ona w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia, czyli - jak nietrudno policzyć – 8 stycznia 2012 r.

Przypomnę, że drugi pakiet obejmował przepisy przyjęte 29 kwietnia 2004 r, to jest:
  • dyrektywę 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych oraz zmiany dyrektywy 95/18/WE w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym, a także dyrektywy 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa;
  • dyrektywę 2004/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającą
  • dyrektywę 96/48/WE w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego
  • systemu kolei dużych prędkości i dyrektywę 2001/16/WE w sprawie
  • interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnej;
  • dyrektywę 2004/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, zmieniającą
  • dyrektywę 91/440/EWG w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych;
  • rozporządzenie 881/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające Europejską Agencję Kolejową.
Ustawa z 27 października 2011 r. służy zaś inkorporowaniu do prawa polskiego kolejnych dyrektyw:
  • 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie, 2008/110/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. zmieniającej dyrektywę 2004/49/WE w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych;
  • 2009/131/WE z dnia 16 października 2009 r. zmieniającej załącznik VII do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie.
Ustawa z 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym była w pierwszych latach obowiązywania nowelizowana tak często, że zaszła konieczność opublikowania jej tekstu jednolitego (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94). Nie powstrzymało to jednak zapału legislatorów ministerialnych (bo w większości nowele są wprowadzane z inicjatywy resortu), a kolejne zmiany po przyjęciu tekstu jednolitego zostały ogłoszone w następujących Dziennikach Ustaw: z 2007 r. Nr 176, poz. 1238 i Nr 191, poz. 1374, z 2008 r. Nr 59, poz. 359, Nr 144, poz. 902, Nr 206, poz. 1289 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 1, poz. 3, Nr 18, poz. 97, Nr 19, poz. 100, Nr 98, poz. 817, Nr 115, poz. 966, Nr 157, poz. 1241 i Nr 214, poz. 1658 oraz z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 102, poz. 586, Nr 106, poz. 622 i Nr 187, poz. 1113.
Pozostawiam PT Czytelnikom przyjemność liczenia średnich interwałów między nowelizacjami i średniej liczby nowelizacji na jednostkę czasu. Do mnie należy poważna relacja o istocie poczynionych zmian i na tym skupię się w kolejnych odcinkach „Kolei na prawo”.
Wpierw jednak jeszcze dwa ogólne spostrzeżenia. Zorientowaliście się już Państwo z pewnością, jak wielką wagę autor tej rubryki przywiązuje do ustawowych definicji. Definicje są fundamentem każdego, abstrakcyjnego systemu: gałęzi wiedzy i gałęzi prawa również. Jeśli zgodzimy się z tą oceną musi nas zaniepokoić fakt ciągłego modyfikowania katalogu definicji zawartych w ustawie o
transporcie kolejowym. Oto prawie 20 definicji zawartych w art. 4 tej ustawy ulega obecnie zmianie. Dotyczy to tak fundamentalnych określeń, jak interoperacyjność, sieć kolejowa, pojazd kolejowy. Kolejne 20 definicji jest do tego artykułu ustawy wprowadzane. Budowlańcy wiedzą, jak ryzykowne jest przebudowywanie, np. pogłębianie fundamentów. Tak znaczne zmiany definicji, będących fundamentem ustawy, można porównać do pogłębiania fundamentów.
I drugie, krytyczne spostrzeżenie - złe traktowanie ojczystej polszczyzny. Wprowadzane do ustawy skróty odnoszą się do terminów angielskich, nie polskich. I tak prawodawca krajowy rejestr pojazdów kolejowych określa skrótem NVR (od National Vehicle Register), zaś podmiot odpowiedzialny za utrzymanie pojazdu kolejowego określa skrótem ECM (jak Entity in Charge of Maintenance).
Czy ustawa o języku polskim nie dotyczy autorów ustawy o transporcie kolejowym?
W następnym odcinku „Kolei na prawo” przejdę do szczegółowych rozstrzygnięć ustawy.
Piotr Świątecki
fot.SolkolArt


  Komentarze 2
  Dodaj swój komentarz
~
Copyright "Wolna Droga"
[X]
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.