|
|
"SEMAFOR": podjęliśmy próbę przekazywania na łamach "Semafora" informacji i wiadomości, które mamy nadzieję zainteresują naszych czytelników; informacji których nie znajdziecie na łamach oficjalnych dzienników....
WOLNA DROGA: Choć poszukiwanie prostych rozwiązań jest osadzone głęboko w podświadomości, a nieskomplikowany obraz rzeczywistości jest wygodny, nie zmusza do choćby chwilowej zadumy, do uświadomienia prawdy o traconym wpływie na własne losy, na otaczający świat - od poszukiwania prawdy nikt nas nie zwolni. |
|
|
|
|
Sobota, 21 grudnia 2024 r. |
|
Imieniny obchodzą:
Jan, Honorata, Tomasz
|
|
|
|
|
|
W rocznicę stanu wojennego | |
[ 0000-00-00 ] |
Minęła właśnie 37. Rocznica wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Z
tej okazji w całym kraju odbyły się spotkania, podczas których
wspominano i uczczono ofiary spowodowane wprowadzeniem stanu wojennego.
Przypomnijmy: Stan wojenny w Polsce został wprowadzony w nocy z 12 na
13 grudnia 1981 r. Rankiem 13 grudnia w państwowej telewizji zamiast
lubianego przez dzieci „Teleranka” pojawił się Wojciech Jaruzelski i
ogłosił powołanie WRON (Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego). Na podstawie uprawnień WRON-u zostały ograniczone niektóre z praw obywatelskich, m.in.: • internowano ok. 10 tys. członków „Solidarności”, związków i stowarzyszeń działających niezależnie od władz; • ograniczono działalność związków i stowarzyszeń; • wprowadzono ograniczenia w przemieszczaniu się i godzinę policyjną od 22.00 do 06.00; • zakazano organizowania jakichkolwiek strajków i manifestacji; • zmilitaryzowano zakłady pracy; • zablokowano połączenia telefoniczne; • zdelegalizowano NSZZ „Solidarność”. Oficjalnie
stan wojenny, takie były oficjalne uzasadnienia, wprowadzono z powodu
pogarszającej się sytuacji gospodarczej w kraju oraz zagrożenia
bezpieczeństwa energetycznego wobec zbliżającej się zimy. Za
najważniejszy argument uznano groźbę interwencji zbrojnej przez
pozostałe państwa Układu Warszawskiego. Prawdziwym celem wojskowej
akcji była likwidacja protestów społecznych oraz wstrzymanie procesów
demokratyzacyjnych, zainicjowanych w sierpniu 1980 roku przez
„Solidarność”. W okresie trwania stanu wojennego niektórzy robotnicy
próbowali strajkować, jednak zostawały w szybkim tempie rozgramiane
przez oddziały ZOMO. Do takich robotników należeli górnicy w kopalni
„Wujek”. Zastrzelono tam 9 górników, a 21 zostało rannych. 17 grudnia
podczas solidarnościowych procesów w Gdańsku zginęła jedna osoba, a dwie
zostały ranne. Ofiarami stanu wojennego byli też trzej mieszkańcy
Lubina, którzy zginęli 31 sierpnia 1982 roku Zamordowany został również
ks. Jerzy Popiełuszko, gdyż był związany z „Solidarnością” i otwarcie
krytykował komunistyczne władze na odprawianych przez niego Mszy za
Ojczyznę w Warszawie. Stan wojenny został zniesiony 22 lipca 1983 r.
Jednak mimo, iż zniesiono sam stan wojenny, to pozostawiono
antydemokratyczne ustawodawstwo. Kraje demokratyczne, w tym również
Stany Zjednoczone, o czym poinformował osobiście prezydent Ronald Regan,
wprowadziły sankcje wobec władz komunistycznych w Polsce. Minęła
właśnie 37. Rocznica wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Z tej
okazji w całym kraju odbyły się spotkania, podczas których wspominano i
uczczono ofiary spowodowane wprowadzeniem stanu wojennego. We
Wrocławiu, staraniem Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk oraz
Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Politechnice Wrocławskiej
zostały zorganizowane wrocławskie dwudniowe obchody 37. Rocznicy
wprowadzenia stanu wojennego w Polsce.
12 grudnia 2018 r.
Godzina 10.00 W
przeddzień rocznicy wprowadzenia stanu wojennego, poczty sztandarowe i
działacze „Solidarności” zebrali się pod budynkiem dawnego Dolmelu,
gdzie są dwie tablice upamiętniające tamte zdarzenia. Jedna została
odsłonięta w 2006 roku przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego, druga jest
poświęcona jest przedwcześnie zmarłemu bohaterowi tamtych czasów
Piotrowi Bednarzowi. W uroczystości uczestniczył również kapelan senior
dolnośląskiej „Solidarności” ks. Stanisław Pawlaczek.
Godzina 12.00 We
Wrocławskim Centrum Kongresowym w przeddzień wprowadzenia stanu
wojennego odbył się Koncert „Niezłomni”, podczas którego 30 osób,
wyróżniających się odwagą i poświęceniem, otrzymało z rąk
przedstawicieli NSZZ „Solidarność” Region Dolny Śląsk Medal „Niezłomni”.
Są to odznaczenia przyznawane przez powołaną w Regionie dolnośląskim
kapitułę, która co roku postanawia o przyznaniu tych medali osobom,
które w sposób szczególny prowadziły podziemną działalność w czasie
obowiązywania stanu wojennego. W tym roku wśród odznaczonych znaleźli się m.in. działacze Regionalnego Komitetu Strajkowego, Marek Muszyński, Tomasz Wójcik. Salę
Wrocławskiego Centrum Kongresowego licznie wypełniła młodzież
wrocławskich szkół, dla których była to z pewnością niezwykła lekcja
historii. Po wręczeniu odznaczeń uczniowie XVII LO im. Agnieszki
Osieckiej zaprezentowali zebranym program artystyczny „Kadr pełen
muzyki”.
Godzina 17.30 Dla uczczenia ofiar stanu
wojennego w Auli Politechniki Wrocławskiej odbył się koncert
Warszawskiej Orkiestry Sentymentalnej, która brawurowa zaprezentowała
zebranym przedwojenne szlagiery, między innymi Henryka Warsa, Adama
Astona, Jerzego Petersburskiego, które publiczność zebrana w Auli
przyjmowała owacjami na stojąco.
13 grudnia 2018 r.
Godzina 08.00 W
kościele p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa przy Placu Grunwaldzkim
została odprawiona Msza Święta w intencji Tadeusza Huskowskiego i
Tadeusza Kosteckiego. Przypomnijmy: Nad ranem 15 grudnia 1981 r. ZOMO
wdarło się do zabarykadowanych gmachów Politechniki Wrocławskiej.
Rozpoczęła się pacyfikacja Uczelni. Wrzaskami i biciem budzono śpiących
strajkujących. Bez względu na wiek, płeć czy tytuł naukowy. Na korytarzu
gmachu głównego przy Wybrzeżu Wyspiańskiego 27, w tłumie pędzonych,
bitych pałkami ludzi znajdował się Tadeusz Kostecki, który w pewnym
momencie upadł. Próbował go podnieść, a następnie ratować Tadeusz
Huskowski. Usiłował także zmusić milicjantów, by sprowadzili karetkę. Bezskutecznie.
Dowódca akcji nie wydał na to zgody. Gdy wreszcie jednak pomoc
przybyła, było już za późno. Zawał serca okazał się śmiertelny. Tadeusz
Huskowski został internowany w więzieniu przy ulicy Kleczkowskiej we
Wrocławiu. Został osądzony i uwięziony. Podczas pobytu w więzieniu
poważnie chorował na serce. Zmarł 28 sierpnia 1984 r., do końca
prowadząc działalność „solidarnościową”. W 2009 r. pośmiertnie
odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Godzina 09.00 Złożenie
kwiatów pod tablicą Tadeusza Huskowskiego i Tadeusza Kosteckiego oraz
pod obeliskiem poświeconym „Wszystkim Współtwórcom, Obrońcom i Bohaterom
Solidarności” na Skwerze Obrońców „Solidarności”.
Godzona 18.30 W
katedrze wrocławskiej, w obecności licznych pocztów sztandarowych,
wojewody Pawła Hreniaka, działaczy związkowych z Przewodniczącym Zarządu
Regionu Dolny Śląsk, Kazimierzem Kimso, na czele, oraz wielu delegacji
wrocławskich szkół, ksiądz Arcybiskup Józef Kupny odprawił Mszę Świętą
oraz poświęcił obraz błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki
namalowany przez Mariusza Mikołajka. W świątyni znajdowały się również
relikwie księdza zamordowanego podczas stanu wojennego. Zebrani w
katedrze wraz z obecnymi krewnymi księdza Jerzego modlili się w intencji
ofiar stanu wojennego. Homilię głosił duszpasterz Dolnośląskiej
„Solidarności”, ks. Artur Szela, który powiedział między innymi: Krew
bohaterów, ofiar Grudnia 70, masakry w Kopalni „Wujek”, zamordowanego
ks. Jerzego Popiełuszki oraz m.in. Kazimierza Michalczyka obmyła naszą
ojczyznę z brudu zniewolenia. Zygmunt Sobolewski fot. Z.Sobolewski/SolkolArt
|
| | |
|
|
|
|
|
|
Copyright "Wolna Droga" |
|
|
|
|
|