"SEMAFOR": podjęliśmy próbę przekazywania na łamach "Semafora" informacji i wiadomości, które mamy nadzieję zainteresują naszych czytelników; informacji których nie znajdziecie na łamach oficjalnych dzienników....

WOLNA DROGA: Choć poszukiwanie prostych rozwiązań jest osadzone głęboko w podświadomości, a nieskomplikowany obraz rzeczywistości jest wygodny, nie zmusza do choćby chwilowej zadumy, do uświadomienia prawdy o traconym wpływie na własne losy, na otaczający świat - od poszukiwania prawdy nikt nas nie zwolni.
 
Wtorek, 8 października 2024 r.
Imieniny obchodzą: Brygida, Pelagia, Marcin
 
W rocznicę stanu wojennego
[ 0000-00-00 ]
   Minęła właśnie 37. Rocznica wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Z tej okazji w całym kraju odbyły się spotkania, podczas których wspominano i uczczono ofiary spowodowane wprowadzeniem stanu wojennego.
   Przypomnijmy: Stan wojenny w Polsce został wprowadzony w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 r. Rankiem 13 grudnia w państwowej telewizji zamiast lubianego przez dzieci „Teleranka” pojawił się Wojciech Jaruzelski i ogłosił powołanie WRON (Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego).
Na podstawie uprawnień WRON-u zostały ograniczone niektóre z praw obywatelskich, m.in.:
•    internowano ok. 10 tys. członków „Solidarności”, związków i stowarzyszeń działających niezależnie od    władz;
•    ograniczono    działalność związków i stowarzyszeń;
•    wprowadzono ograniczenia w przemieszczaniu się i godzinę policyjną od 22.00 do 06.00;
•    zakazano organizowania jakichkolwiek strajków i manifestacji;
•    zmilitaryzowano zakłady pracy;
•    zablokowano połączenia telefoniczne;
•    zdelegalizowano NSZZ „Solidarność”.
Oficjalnie stan wojenny, takie były oficjalne uzasadnienia, wprowadzono z powodu pogarszającej się sytuacji gospodarczej w kraju oraz zagrożenia bezpieczeństwa energetycznego wobec zbliżającej się zimy. Za najważniejszy argument uznano groźbę interwencji zbrojnej przez pozostałe państwa Układu Warszawskiego.
Prawdziwym celem wojskowej akcji była likwidacja protestów społecznych oraz wstrzymanie procesów demokratyzacyjnych, zainicjowanych w sierpniu 1980 roku przez „Solidarność”.
W okresie trwania stanu wojennego niektórzy robotnicy próbowali strajkować, jednak zostawały w szybkim tempie rozgramiane przez oddziały ZOMO. Do takich robotników należeli górnicy w kopalni „Wujek”. Zastrzelono tam 9 górników, a 21 zostało rannych. 17 grudnia podczas solidarnościowych procesów w Gdańsku zginęła jedna osoba, a dwie zostały ranne.
Ofiarami stanu wojennego byli też trzej mieszkańcy Lubina, którzy zginęli 31 sierpnia 1982 roku Zamordowany został również ks. Jerzy Popiełuszko, gdyż był związany z „Solidarnością” i otwarcie krytykował komunistyczne władze na odprawianych przez niego Mszy za Ojczyznę w Warszawie.
Stan wojenny został zniesiony 22 lipca 1983 r. Jednak mimo, iż zniesiono sam stan wojenny, to pozostawiono antydemokratyczne ustawodawstwo.
Kraje demokratyczne, w tym również Stany Zjednoczone, o czym poinformował osobiście prezydent Ronald Regan, wprowadziły sankcje wobec władz komunistycznych w Polsce.
   Minęła właśnie 37. Rocznica wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Z tej okazji w całym kraju odbyły się spotkania, podczas których wspominano i uczczono ofiary spowodowane wprowadzeniem stanu wojennego.
   We Wrocławiu, staraniem Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk oraz Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Politechnice Wrocławskiej zostały zorganizowane wrocławskie dwudniowe obchody 37. Rocznicy wprowadzenia stanu wojennego w Polsce.

12 grudnia 2018 r.

Godzina 10.00
W przeddzień rocznicy wprowadzenia stanu wojennego, poczty sztandarowe i działacze „Solidarności” zebrali się pod budynkiem dawnego Dolmelu, gdzie są dwie tablice upamiętniające tamte zdarzenia. Jedna została odsłonięta w 2006 roku przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego, druga jest poświęcona jest przedwcześnie zmarłemu bohaterowi tamtych czasów Piotrowi Bednarzowi. W uroczystości uczestniczył również kapelan senior dolnośląskiej „Solidarności” ks. Stanisław Pawlaczek.

Godzina 12.00
We Wrocławskim Centrum Kongresowym w przeddzień wprowadzenia stanu wojennego odbył się Koncert „Niezłomni”, podczas którego 30 osób, wyróżniających się odwagą i poświęceniem, otrzymało z rąk przedstawicieli NSZZ „Solidarność” Region Dolny Śląsk Medal „Niezłomni”. Są to odznaczenia przyznawane przez powołaną w Regionie dolnośląskim kapitułę, która co roku postanawia o przyznaniu tych medali osobom, które w sposób szczególny prowadziły podziemną działalność w czasie obowiązywania stanu wojennego.
W tym roku wśród odznaczonych znaleźli się m.in. działacze Regionalnego Komitetu Strajkowego, Marek Muszyński, Tomasz Wójcik.
Salę Wrocławskiego Centrum Kongresowego licznie wypełniła młodzież wrocławskich szkół, dla których była to z pewnością niezwykła lekcja historii. Po wręczeniu odznaczeń uczniowie XVII LO im. Agnieszki Osieckiej zaprezentowali zebranym program artystyczny „Kadr pełen muzyki”.

Godzina 17.30
Dla uczczenia ofiar stanu wojennego w Auli Politechniki Wrocławskiej odbył się koncert Warszawskiej Orkiestry Sentymentalnej, która brawurowa zaprezentowała zebranym przedwojenne szlagiery, między innymi Henryka Warsa, Adama Astona, Jerzego Petersburskiego, które publiczność zebrana w Auli przyjmowała owacjami na stojąco.

13 grudnia 2018 r.

Godzina 08.00
W kościele p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa przy Placu Grunwaldzkim została odprawiona Msza Święta w intencji Tadeusza Huskowskiego i Tadeusza Kosteckiego.
Przypomnijmy: Nad ranem 15 grudnia 1981 r. ZOMO wdarło się do zabarykadowanych gmachów Politechniki Wrocławskiej. Rozpoczęła się pacyfikacja Uczelni. Wrzaskami i biciem budzono śpiących strajkujących. Bez względu na wiek, płeć czy tytuł naukowy. Na korytarzu gmachu głównego przy Wybrzeżu Wyspiańskiego 27, w tłumie pędzonych, bitych pałkami ludzi znajdował się Tadeusz Kostecki, który w pewnym momencie upadł. Próbował go podnieść, a następnie ratować Tadeusz Huskowski. Usiłował także zmusić milicjantów, by sprowadzili karetkę.
Bezskutecznie. Dowódca akcji nie wydał na to zgody. Gdy wreszcie jednak pomoc przybyła, było już za późno. Zawał serca okazał się śmiertelny.
Tadeusz Huskowski został internowany w więzieniu przy ulicy Kleczkowskiej we Wrocławiu. Został osądzony i uwięziony. Podczas pobytu w więzieniu poważnie chorował na serce. Zmarł 28 sierpnia 1984 r., do końca prowadząc działalność „solidarnościową”. W 2009 r. pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Godzina 09.00
Złożenie kwiatów pod tablicą Tadeusza Huskowskiego i Tadeusza Kosteckiego oraz pod obeliskiem poświeconym „Wszystkim Współtwórcom, Obrońcom i Bohaterom Solidarności” na Skwerze Obrońców „Solidarności”.

Godzona 18.30
W katedrze wrocławskiej, w obecności licznych pocztów sztandarowych, wojewody Pawła Hreniaka, działaczy związkowych z Przewodniczącym Zarządu Regionu Dolny Śląsk, Kazimierzem Kimso, na czele, oraz wielu delegacji wrocławskich szkół, ksiądz Arcybiskup Józef Kupny odprawił Mszę Świętą oraz poświęcił obraz błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki namalowany przez Mariusza Mikołajka. W świątyni znajdowały się również relikwie księdza zamordowanego podczas stanu wojennego.
Zebrani w katedrze wraz z obecnymi krewnymi księdza Jerzego modlili się w intencji ofiar stanu wojennego. Homilię głosił duszpasterz Dolnośląskiej „Solidarności”, ks. Artur Szela, który powiedział między innymi: Krew bohaterów, ofiar Grudnia 70, masakry w Kopalni „Wujek”, zamordowanego ks. Jerzego Popiełuszki oraz m.in. Kazimierza Michalczyka obmyła naszą ojczyznę z brudu zniewolenia.
Zygmunt Sobolewski
fot. Z.Sobolewski/SolkolArt
Copyright "Wolna Droga"
[X]
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.