W odpowiedzi na pismo nadesłane za pośrednictwem Biura Poselskiego Jana Chmielewskiego faxem dnia 22 stycznia br. Departament Gospodarki Mieszkaniowej przedstawia następującą opinię:

Problem kaucji wpłaconych przed dniem 12 listopada 1994 roku został uregulowany w art. 62 ustawy z dnia 2 lipca 1994 roku o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 roku. Nr 120, poz. 787 ze zm.).

W myśl tego przepisu kaucja taka, pomniejszona o ewentualne należności z tytułu najmu, podlega zwrotowi wraz z oprocentowaniem w ciągu miesiąca od opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę. Zdaniem departamentu powyższe oznacza, że wynajmujący obowiązany jest zwrócić najemcy kaucję wraz z takim oprocentowaniem, jakie otrzymał od banku. Omawiany przepis pozostaje w związku i logicznym z § 7 obowiązującego uprzednio rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1987 roku w spawie kaucji zabezpieczającej pokrycie należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu (Dz. U. Nr 36, poz 206), zgodnie z którym w razie ustania stosunku najmu i opróżnienia lokalu przez dotychczasowego najemcę bank wypłacał wynajmującemu wniesioną kwotę kaucji wraz z oprocentowaniem, a następnie wynajmujący zwracał kaucję wraz z oprocentowaniem najemcy.

Do dnia ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego, kaucja wpłacona przed dniem 12 listopada 1994 roku podlegała zwrotowi przez zapłatę sumy nominalnej zgodnie z art. 358 k.c. bowiem art. 62 ww. ustawy o najmie lokali nie przewiduje innego uregulowania tej kwestii.

Wyjątek od zasady nominalizmu przewiduje art. 358-1 § 3 k.c. dotyczący sytuacji, gdy po powstaniu zobowiązania nastąpiła istotna zmiana siły nabywczej pieniądza. Przepis ten pozwala na zmianę wysokości lub sposobu świadczenia pieniężnego wyłącznie przez sąd, po rozważeniu przez ten sąd interesów stron.

Art. 62 ustawy o najmie lokali mieszkalnych nie przestał obowiązywać całkowicie. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 3 października 2000 roku - Sygn. akt. K. 33/99 (Dz. U. Nr 83, poz. 946) orzekł bowiem, że przepis ten jest niezgodny z Konstytucją RP tylko w takim zakresie, w jakim wyłącza możliwość waloryzacji kaucji mieszkaniowej. Oznacza to, że art. 62 nadal obowiązuje, ale że brzmienie nie wyklucza zastosowania art. 358 ? 1 § 3 k.c. i od dnia ogłoszenia wyroku TK w dzienniku Ustaw (6 października 2000 r.) najemcy mogą występować z pozwami o waloryzację kaucji.

Dyrektor Departamentu Gospodarki Mieszkaniowej

Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast

Lech Jerczyński